Για να ξεκινήσετε την τάξη, προτείνετε ασκήσεις δραστηριοτήτων, αποσπάσματα από το βιβλίο της Kathy Paterson 3 λεπτά για να προκαλέσετε ενδιαφέρον ...
Κάθε μαθητής κάθεται άνετα, βάζει τα χέρια του στο τραπέζι. Το κεφάλι μπορεί να τοποθετηθεί στους βραχίονες ...... Κατά τη διάρκεια των 2 λεπτών, είναι απαραίτητο να παραμείνει χωρίς να κάνει τίποτα εκτός…
Αποδεικνύουμε την ανακλαστικότητα …
Σε αυτό το τρίτο μάθημα, πρόκειται για την εφαρμογή της διεπιστημονικής μεθόδου μέσω μιας περιπτωσιολογικής μελέτης για να προβληματιστούμε σχετικά με την κατάσταση ενός μαθητή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Θα διαμορφώσετε αυτή την κατάσταση παρουσιάζοντας μια περίληψη των δικών σας διδακτικών πρακτικών (ότι έχω κάνει μέχρι τώρα). Στη συνέχεια, θα το παρουσιάσετε στην ομάδα με λαμβάνοντας υπόψιν τις απόψεις, τις θέσεις των άλλων μελών της ομάδας. Αυτή η άσκηση μπορεί να οργανωθεί με τη μορφή παιχνιδιών ρόλων μιας διεπιστημονικής ομάδας. Τέλος, θα χρησιμοποιήσετε τα συλλεχθέντα στοιχεία (διαγνωστική φάση) και θα τα χρησιμοποιήσετε για την κατασκευή ενός νέου εξατομικευμένου σχεδίου υποστήριξης.
ΚΟΡΜΟΣ/ Ε: «Εκπαιδεύω ή Αξιολογώ
Έμφαση στην εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς στην Ευρώπη : Η ανακλαστικότητα στην κατάρτιση
1 - Ανταλλαγές υποομάδων και προφορική παρουσίαση
2 - Σύνταξη μελέτης περιπτώσεων από μια πλασματική κατάσταση (παιχνίδι ρόλων)
Προβολή διαφόρων υποστηρικτικών μέσων
Στοιχεία σκέψης
Η ανακλαστικότητα είναι ο μηχανισμός με τον οποίο το υποκείμενο γίνεται το αντικείμενο ανάλυσης και γνώσης. Αυτή η στάση αποβλέπει στην κριτική ανάλυση της πρακτικής του και στις επιπτώσεις των στάσεων του στη σχέση με τον άλλον.
Έτσι το υποκείμενο χρησιμοποιεί τη δική του δράση, τη δική του ψυχική λειτουργία ως αντικείμενα ανάλυσης και προσπαθεί να αντιληφθεί τον δικό του τρόπο δράσης. Αυτή η αντανακλαστική σκέψη είναι κρίσιμη και δημιουργική και απαιτεί την κινητοποίηση ορισμένων μεταγνωστικών δεξιοτήτων και διανοητικών δεξιοτήτων (Pallascio και Lafortune, 2000).
Περιλαμβάνει μια διπλή διαδικασία που περιγράφεται από τον Schön (1994): τη σκέψη κατά τη δράση που επιτρέπει σε ένα υποκείμενο να σκέφτεται συνειδητά, καθώς τα γεγονότα ξετυλίγονται και να αντιδρά σε απρόβλεπτες καταστάσεις και τη σκέψη σε σχέση με την ενέργεια κατά τη διάρκεια της οποίας το υποκείμενο αναλύει τι έχει συμβεί και αξιολογεί τα αποτελέσματα της δράσης του.