Έμφαση στην εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς στην Ευρώπη
Διάρκεια και διεξαγωγή της συζήτησης: : 2 ώρες (συμπεριλαμβάνεται 1/4 ώρας διάλειμμα). Η διάρκεια αυτή μπορεί να διαμορφωθεί ανάλογα με τον πλούτο των παρεμβάσεων και τον αριθμό των συμμετεχόντων.
Μια ώρα αφήνεται στους συμμετέχοντες να σκεφτούν τις ερωτήσεις που ζητούνται και να συμβουλευτούν τα θεωρητικά φύλλα εργασίας.
Στο τέλος της συζήτησης, μισή ώρα αφιερώνεται στην τακτοποίηση και σύνοψη των παρεμβάσεων
Ο συντονιστής της συζήτησης πρέπει να διοριστεί στην αρχή της συνεδρίασης..
εάν η συμπεριληπτική εκπαίδευση είναι ο κανόνας, μπορεί να εφαρμοστεί απολύτως; Η σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών βασίζεται σε ηθικές εκτιμήσεις. Οι συνθήκες ένταξης δεν πρέπει να αποκλίνουν από αυτές τις ανησυχίες.
Υποστηρίζει την εφαρμογή "εύλογων" μέσων, τα οποία, αντιθέτως, δείχνουν ότι η ένταξη δεν είναι επιθυμητή όταν τα απαραίτητα μέσα είναι "παράλογα". Ακόμα, πρέπει να συμφωνήσουμε στους όρους "λογικό" και "παράλογο" που σηματοδοτούν τα όρια της συμπερίληψης.
Μπορούν επίσης να περιορίσουν το πεδίο της σχολικής συμπερίληψης, άλλες αιτίες που συνδέονται με την έλλειψη βελτιστοποίησης των μέσων που εφαρμόζονται ή την ανεπάρκεια αυτών των μέσων. Αυτά είναι όρια που μπορούν να ξεπεραστούν από την προσαρμογή των εκπαιδευτικών πολιτικών, ωστόσο, μερικές φορές είναι πολύ πραγματικά όρια.
Και αν πιστεύουμε στην εκπαιδευτικότητα όλων: η μουσική είναι ένας τρόπος να συμπεριληφθούν τα παιδιά με πολλαπλές αναπηρίες
Παροχή στους συμμετέχοντες θεωρητικών φύλλων εργασίας σχετικών με τα "Όρια της σχολικής συμπερίληψης" και "Η πεποίθηση της εκπαιδευσιμότητας: Προαπαιτούμενο για τη Διδασκαλία"
Προσδοκόμενες απαντήσεις :
1 / Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών συνιστά την παροχή "εύλογων μέσων", πράγμα που συνεπάγεται a contrario ότι γίνεται δεκτό ότι η συμπερίληψη έχει όρια όταν τα μέσα εφαρμογής που πρέπει να συμπεριληφθούν είναι "παράλογα"
Η σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών δεν ορίζει ή ταξινομεί αυτά τα "εύλογα μέσα". Επομένως, είναι απαραίτητο να ερμηνευθεί το νόημα.
Βασιζόμενοι πάντοτε στους ηθικούς προβληματισμούς που αποτελούν τη βάση των συστάσεων του ΟΗΕ, μπορεί να θεωρηθεί ότι η συνεκπαίδευση δεν είναι επιθυμητή όταν:
Παρά τους περιορισμούς αυτούς, τους οποίους μόνο οι επιστημονικές εξελίξεις μπορούν να αντιστρέψουν, το εύρος της ένταξης είναι σε μεγάλο βαθμό ανοικτό για τα περισσότερα παιδιά με αναπηρίες ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
2 / Μια σχολική οργάνωση που αποσκοπεί στην απομόνωση των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες σε ειδικές τάξεις ενώ τον περισσότερο χρόνο αυτά παρακολουθούν μαθήματα σε τυπικές τάξεις θα είχε σοβαρά μειονεκτήματα:
Μια τέτοια οργάνωση θα αποτελούσε παράδειγμα κατάχρησης των διαθέσιμων μέσων και ενός τρόπου εκτροπής του πνεύματος των νόμων για βραχυπρόθεσμους στόχους ευκολίας.
3 / Στην πραγματικότητα, υπάρχουν ακόμα πολλά εμπόδια που περιορίζουν τους στόχους της ένταξης. Για παράδειγμα, στην ομάδα που συνιστούν οι χώρες εταιρικής σχέσης, βρίσκουμε συχνά:
Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες η πορεία της ένταξης παραμένει μακρά. Θα περάσει απαραιτήτως από τη συζήτηση για την αποϊδρυματοποίηση, δηλαδή την (σχεδόν πλήρη) κατάργηση ειδικών δομών. Το παράδειγμα της Ιταλίας είναι διδακτικό και κατέστησε δυνατή την σημαντική πρόοδο των στόχων της ένταξης.
Για να επιτευχθεί αυτό, απαιτείται μια ισχυρή πολιτική βούληση, η οποία αντιμετωπίζει με ολοκληρωμένο τρόπο το πρόβλημα της αποϊδρυματοποίησης. Δεν αρκεί να κάνουμε νόμους αν δεν γίνονται σεβαστοί και αν οι στόχοι δεν είναι σαφώς κατανοητοί από αυτούς που είναι υπεύθυνοι για την εφαρμογή τους. Μακροπρόθεσμα, τα κράτη έχουν να κερδίσουν τα πάντα, προωθώντας στην πορεία ένταξης τη μόνη επιλογή που στοχεύει στην κοινωνικοποίηση των ατόμων και την αυτονομία τους.
