APAJH -

Πρώτο μέρος:

Διαφοροποιημένη παιδαγωγική : εξατομικευμένη και προσωποποιημένη παιδαγωγική

Σε μια τάξη, όλοι οι μαθητές δεν μαθαίνουν με τον ίδιο τρόπο ή δεν έχουν το ίδιο επίπεδο επάρκειας. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να εξετάσουν ένα ευρύ φάσμα τρόπων μάθησης (οπτικό, ακουστικό, κιναισθητικό κλπ.) στο σχεδιασμό των διδακτικών δραστηριοτήτων τους. Πρέπει επίσης να γνωρίζουν καλά τους μαθητές τους προκειμένου να μεταφέρουν σε κάθε ένα από αυτούςς εμπειρίες και ασκήσεις που ενθαρρύνουν και ενισχύουν τη μάθηση.

Αυτό το φύλλο έχει τρεις κύριους στόχους:

- να δείξει ποια είναι η διαφοροποιημένη διδασκαλία και πώς μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη,

- να εξηγήσει γιατί υπάρχει αυξανόμενη ανάγκη διαφοροποιημένης διδασκαλίας στα σχολεία μας.

- να παράσχει ένα συνοπτικό διάγραμμα των χαρακτηριστικών μιας εξατομικευμένης και προσωποποιημένης παιδαγωγικής.

Δεύτερο μέρος :

Η λογική της ένταξης ως συγκεκριμένη απάντηση στην κοινωνικοποίηση της αναπηρίας.

Όταν επιτυγχάνεται η κοινωνική ένταξη, η κοινωνία πρέπει να εγγυηθεί τα θεμελιώδη δικαιώματα στην εκπαίδευση, την κατάρτιση και την εργασία που εφαρμόζονται για την υποστήριξη της οικογένειας, του σχολείου και της πρόσβασης στην απασχόληση. Η προώθηση της ένταξης συνεπώς σημαίνει βελτίωση της ποιότητας ζωής και ευημερίας όλων των ανθρώπων και την αναγνώριση του μοναδικού, μη αναστρέψιμου και απαραβίαστου σε κάθε άτομο.

Αυτό το φύλλο εργασίας αποσκοπεί στο να καταδείξει πώς οι συμπεριληπτικές λογικές φαίνεται να είναι σε θέση να ανταποκριθούν σήμερα στις ανάγκες αλλαγής που έρχονται από αυτήν την εποχή επιβεβαιώνοντας τη σημασία της αξιολόγησης κάθε ατόμου και δίνοντας σε όλους τη δυνατότητα να συμμετέχουν ενεργά κοινωνική ζωή.

Η συμπερίληψη αντιστρέφει την ιδέα του καλύτερου ή του χειρότερου, των πλουσίων ή των φτωχών, του σωστού ή του λάθους δίνοντας σε όλα τα ανθρώπινα όντα την ίδια αξιοπρέπεια και συμβάλλοντας στη δημιουργία μιας νέας δημοκρατικής κοινωνίας που βασίζεται στην τη συνεργασία, την ανοχή, την αποδοχή και την ισότητα στην ετερότητα.

Τρίτο μέρος

Εκπαιδευτικές πολιτικές και πρακτικές ένταξης

Αυτό το τμήμα του μαθήματος αναλύει την εξέλιξη πολιτικών και εργαλείων για την προστασία των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες από την πρώτη διεθνή ταξινόμηση αναπηριών που προτάθηκε το 1980 από τον ΠΟΥ στη σύμβαση για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία που εγκρίθηκε το 2006 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Στη συνέχεια παρουσιάζεται μια συγκριτική ανάλυση των εκπαιδευτικών πολιτικών και των πρακτικών ένταξης των ατόμων με αναπηρίες στις ευρωπαϊκές χώρες.

Εχει 3 κύριους στόχους :

να τονίσει πώς η διεθνής συνεργασία είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη σημαντικών αποτελεσμάτων στον τομέα της προστασίας των δικαιωμάτων και των ατόμων με αναπηρίες και στη διαδικασία της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης και της κοινωνικής ένταξης ·
σκέψεις πάνω στις διαφορές και τα κοινά στοιχεία των πολιτικών ένταξης που υιοθετούν οι ευρωπαϊκές χώρες.
να επισημάνει τις δυσκολίες, τις τάσεις και την πρόοδο που παρατηρήθηκαν στις πρακτικές ένταξης στην Ευρώπη

Τι είναι η διαφοροποιημένη σχολική διδασκαλία και πώς μπορεί να επιτευχθεί;
Γιατί υπάρχει αυξανόμενη ανάγκη για διαφοροποιημένη διδασκαλία στα σχολεία μας;
Πώς μπορούν οι εκπαιδευτικοί να ανταποκριθούν στις ανάγκες των "διαφορετικών" μαθητών με διαφορετικές μεθόδους μάθησης;
Τι σημαίνει πραγματικά η προώθηση της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης;
Και τι γίνεται με την ένταξη στο επίπεδο της κοινωνίας;
Σκέψεις για τη σημασία της διεθνούς συνεργασίας για την προστασία των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες και για τη διαδικασία ένταξης στα σχολεία και στην κοινωνία
Σκέψεις για τις διαφορές και τα κοινά στοιχεία στο επίπεδο των πολιτικών ένταξης που υιοθετούν οι ευρωπαϊκές χώρες
Να επισημανθούν οι κύριες δυσκολίες και η πιο σημαντική πρόοδος των πρακτικών ενσωμάτωσης στην Ευρώπη.

Παρουσίαση

Όταν μαθαίνει, κάθε μαθητής πρέπει να λάβει υπόψη του την ιδιαιτερότητα του. Με αυτή την έννοια, ίσως το να μιλάμε για μαθητές με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες σημαίνει να μιλάμε για όλους τους μαθητές. Η δημιουργία ενός μαθησιακού περιβάλλοντος που να είναι προσεκτικό για την ιδιομορφία του καθενός σημαίνει να δημιουργηθεί μια εκπαίδευση που είναι πραγματικά ανοικτή για όλους. Αλλά το ερώτημα είναι: υπάρχουν στρατηγικές διδασκαλίας που πραγματικά μπορούν να δημιουργήσουν ένα συμπεριληπτικό περιβάλλον σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην χρειάζεται να κάνουν άλλη επιλογή από την εφαρμογή τους για όλους; Και αν υπάρχουν, πώς μπορούν να εφαρμοστούν;

Πώς φαίνεται η λογική της ένταξης να ανταποκρίνεται στην τρέχουσα ανάγκη για αλλαγή, χαρακτηριστική της εποχής μας, επιβεβαιώνοντας τη σημασία της αξιολόγησης κάθε ατόμου και δίνοντας σε όλους τη δυνατότητα να συμμετέχουν ενεργά στην κοινωνική ζωή;

Στόχοι

1. Απόκτηση δεξιοτήτων στην Ειδική Παιδαγωγική και τεχνικές διευκόλυνσης για παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

2. Γνωριμία και εφαρμογή δραστηριοτήτων υποστήριξης, τεχνικές διευκόλυνσης και συνεργατικοί τρόποι για τη διευκόλυνση των παιδιών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες ή με τη διάγνωση συγκεκριμένων μαθησιακών δυσκολιών.

3. Εφαρμογή δραστηριοτήτων για μαθητές με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες.

Κοινό-στόχος

Σε καθηγητές όλων των ειδικοτήτων, πτυχία και κλάδους, εκπαιδευτές, κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους και άλλους επαγγελματίες που, στο πλαίσιο της καθημερινής τους εργασίας, έρχονται σε επαφή με παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και επιθυμούν να ενημερώνονται ή να επιμορφώνονται ειδικότερα.
Στους γονείς των παιδιών με ΕΕΑ που επιθυμούν να έχουν στη διάθεσή τους χρήσιμα εργαλεία για να βοηθούν με πιο συγκεκριμένο τρόπο τα παιδιά τους να μαθαίνουν.

Υλικά και μεθοδολογία

Υλικά : : Υλικά που χρησιμοποιήθηκαν: σημειώσεις μελέτης, λεπτομερή έγγραφα, παραδείγματα καλών πρακτικών, επεξηγηματικά βίντεο, σύνδεσμοι πηγών.

Μέθοδος διδασκαλίας : Συζήτηση μέσω φόρουμ για τη συζήτηση των θεμάτων που εξετάζονται στις ενότητες, απάντηση σε αμφιβολίες και αιτήματα για διευκρίνιση, ανταλλαγή εμπειριών και υποθέσεων που παρουσιάζονται από τους μαθητές.