Οι ολοένα και πιο ετερογενείς τάξεις έχουν γίνει ο κανόνας: παράλληλα με τους μαθητές που αναγνωρίζονται ως άτομα με ειδικές ανάγκες, οι εκπαιδευτικοί συναντούν όλο και περισσότερους μαθητές που αντιμετωπίζουν άλλες δυσκολίες. Αυτές οι καταστάσεις δημιουργούν "ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες" που πρέπει να πληρούνται στο σχολικό περιβάλλον. Μια εξέλιξη της γενικής εκπαίδευσης είναι απαραίτητη για την κατάλληλη αντιμετώπιση των δυσκολιών και των διαφορών. Το πρώτο μέρος αυτής της επιμόρφωσης, που βασίζεται στον ορισμό των «Ειδικών Εκπαιδευτικών Αναγκών», περιγράφει τα χαρακτηριστικά της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης, ώστε να παρέχει υποστήριξη με τον πιο λειτουργικό τρόπο στις ανάγκες του κάθε μαθητή.
Είναι αδύνατο να αναλυθεί το πρόβλημα της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης χωρίς πρώτα να σκεφτούμε πιο συγκεκριμένες έννοιες και τη χρήση τους στη θεωρητική και πρακτική προσέγγιση: έλλειμμα, ανικανότητα, αναπηρία, ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Σκοπός αυτού του φύλλου εργασίας είναι ο καθορισμός των ειδικών όρων / εννοιών της ένταξης και της χρήσης τους στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, με ιδιαίτερη έμφαση στην προέλευση και τον ορισμό των «ιδιαίτερων εκπαιδευτικών αναγκών».
Παρουσίαση
Στις τάξεις μας, όλο και περισσότεροι μαθητές αποτελούν πηγή ανησυχίας για τους δασκάλους και τις οικογένειες λόγω της μιας ή της άλλης δυσκολίας. Εκτός από το 2 έως 3% των "πιστοποιημένων", το 15-20% των παιδιών παρουσιάζουν «Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες»: από μαθησιακές διαταραχές έως ψυχολογικές, συμπεριφορικές και σχεσιακές δυσκολίες, καθώς και διάφορες γλωσσικές και πολιτιστικές διαφορές. Ο νέος κανονισμός για τη διαχείριση των Ειδικών Εκπαιδευτικών Αναγκών στα σχολεία υποδηλώνει την ανάγκη εμβάθυνσης της γνώσης, της επεξεργασίας τεκμηρίων, της προώθησης συμπεριληπτικών εκπαιδευτικών και παιδαγωγικών στρατηγικών, την εξασφάλιση της εκπαιδευτικής επιτυχίας όλων και του καθενός ξεχωριστά.
Οι σημερινοί καθηγητές πρέπει να αποκτήσουν αυτές τις παιδαγωγικές γνώσεις και να αναπτύξουν τις παιδαγωγικές δεξιότητες που είναι απαραίτητες για την επίτευξη αποτελεσματικής και πλουσιοπάροχης μάθησης για τους μαθητές, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τις ανάγκες κατάρτισης των ατόμων με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες (ΕΕΑ), οι οποίες είναι ιδιαίτερα περίπλοκες και συνεπώς απαιτούν την ανάπτυξη μιας αρθρωτής αλλά εξαιρετικά συνεκτικής εκπαιδευτικής παρέμβασης Προσφέροντας θεωρητικές βάσεις και επιχειρησιακά κριτήρια αναφοράς, το μάθημα στοχεύει να προτείνει ένα νέο μοντέλο για την ανάγνωση αυτών των "λειτουργικών δυσκολιών" που βασίζονται στη Διεθνή ταξινόμηση της Λειτουργικότητας,
Αναπηρίας και Υγείας (ICF) του ΠΟΥ. Με τη συλλογιστική του εννοιολογικού μοντέλου και του λεξιλογίου που προτείνεται από αυτή την ταξινόμηση, τώρα διαθέσιμη και σε έκδοση για παιδιά και εφήβους, στόχος είναι να προτείνει ένα συγκεκριμένο εργαλείο για τον εντοπισμό αυτών των αναγκών και να ενεργοποιήσει μια παγκόσμια στρατηγική ένταξης που χρησιμοποιεί πηγές, εξειδικευμένες ή μη, στο σχολείο και σε διαφορετικά εκπαιδευτικά πλαίσια.
Στόχοι
Προώθηση της απόκτησης συγκεκριμένων δεξιοτήτων στη διδασκαλία και την παιδαγωγική προκειμένου να παρέχεται συγκεκριμένη βοήθεια σε παιδιά και εφήβους που έχουν μαθησιακές δυσκολίες (με Ειδική Αγωγή) από το νηπιαγωγείο μέχρι και το λύκειο.
Κοινό-στόχος
Υλικά και μεθοδολογία