Έμφαση στην εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς στην Ευρώπη
Η ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού είναι το αποτέλεσμα της διάδρασης ανάμεσα στη ωρίμανση του νευρικού συστήματος, των αισθητικών εμπειριών και των ανταλλαγών με το περιβάλλον (διάδραση και κοινωνική μετάδοση)
Για να μπορέσουμε να ορίσουμε τις συνέπειες των αναπηριών στην ανάπτυξη πρέπει να γνωρίσουμε τις διάφορες θεωρητικές προσεγγίσεις στις οποίες αναφέρεται η ανάπτυξη και τις συμπεριληπτικές παιδαγωγικές πρακτικές που είναι κατάλληλες για το μαθητή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
ΚΟΡΜΟΣ ΤΟΥ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ/Ο.Ε.Ε
ΚΟΡΜΟΣ ΤΟΥ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ/Ο.Ε.Ε
Με αφετηρία βιωματικές ή θεωρητικές καταστάσεις (βλ. youtube: απομονώστε, στη συνέχεια διαχωρίστε τις συνέπειες των αναπηριών στη μάθηση ή στις ικανότητες μάθησης του παιδιού:
Εντοπίστε τα στοιχεία σκέψεων χρήσιμων στην κατασκευή ενός προσωποποιημένου προγράμματος - votre cadre théorique ? (Voir base de données).
- η σκέψη σας πάνω σε βασικές έννοιες: μοντέλο, πλαίσιο, αφομοίωση και προσαρμογή scaffolding (οικοδόμηση) & fading, styles μάθησης, διαδράσεις και επικοινωνία, Σκοπιμότητα, διαδικασία συσσώρευσης, διάδρασης κηδεμονίας, Μίμηση. Βλ. υποστηρικτικό υλικό Piaget, Vygotsky, Gardner με την πολλαπλή νοημοσύνη
- οι παιδαγωγικές: ενότητα Αναφορά στις παιδαγωγικές γνώσεις- οι παιδαγωγικές πρακτικές τις οποίες πρέπει να κατανοήσετε; (Προσέγγιση πολλαπλών επιπέδων, δραστηριότητα αντιμετώπισης προβλημάτων και άλλες προσεγγίσεις ...)
Με βάση τους διανοητικούς χάρτες που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια του πρώτου μαθήματος, βασικές έννοιες, διαφορετικές θεωρητικές προσεγγίσεις: Διεπιστημονικότητα - Αναφορά στις παιδαγωγικές γνώσεις – Ενσυναίσθηση, θα δημιουργήσετε σενάρια για την ανάπτυξη ενός εξατομικευμένου προγράμματος του μαθητή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Μορφή: εργασία σε ομάδες, συζήτηση, επεξεργασία και αποκατάσταση..
Ως επαγγελματίες στον τομέα της ψυχολογίας, της εκπαίδευσης ή των συναφών τομέων, πρέπει να χάσουμε αυτή την κουλτούρα που εστιάζει στην ίδια την αναπηρία, σε ό, τι λείπει στο άτομο και να αναζητήσουμε μια διαφορετική κατανόηση της διαδικασίας, της αναπτυξιακής της διαδικασίας.
Η γνώση της γενικής κατάταξης των αναπηριών είναι σημαντική, αλλά πρέπει επίσης να εκπαιδεύσουμε επαγγελματίες που να μπορούν να τοποθετηθούν πέρα από αυτές τις θεωρητικές γνώσεις.
Ψυχολόγοι και παιδαγωγοί που μελετούν τον τρόπο με τον οποίο αυτοί οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με τον κόσμο, πώς οργανώνουν τα συστήματά επιβράβευσής τους, τις ανταλλαγές, τις διαμεσολαβήσεις που διευκολύνουν τη μάθηση τους, τη συμμετοχή ή τον αποκλεισμό από την κοινωνική ζωή, την εσωτερικοποίηση των ρόλων που έχουν βιώσει, τις αντιλήψεις που έχει κανείς για τον εαυτό του, την ιστορία της ζωής του.
